Бичлэг
өнөөдөржин anathema-regret сонслоо. ганц сонсоод эсвэл хэдэн удаа дараалж сонсохоор уйдчихдаг дуу бишиймаа гэж. анх 5 жилийн өмнө хүнээс ийм дуу байдаг зохиогч нь ээжийгээ өнгөрөхд нь зориулсан гайхалтай дуу энтр гэхээр нь сонсох юмсан гэж бодсоор байгаад хайж олоод сонссон учиргүй хөгжим ойлгох болоогүй байж тэгэсгээл орхисон. одоо ч гэсэн нээх хөгжим ойлгожийгаа царай гаргаад юухэв. зүгээр л өнөөдөр нэг тиймэрхүү гуниг хургасан өдөр байснаа оройхон тийшээ гайгүй болов. уул нь тэр үед бичлэг бичиж болж байсан бол ганц хоёр мөр хэлхэхгүй юу
харин Coldplay-dont panic metallica-notting else matters тэгээд дээрх гурвыг ээлжилж сонсохдоо гэнэт чангаар сонсмоор санагдаад чихэвчээ аваад speaker-ээр сонссон хажуу талын гар хүрч ирснээ рокуу гэж авдгийн би ч бишээ л гээд явуулцан хөөрхий хэ хэ. заримдаа хүмүүс чи бас рок сонсдымуу энтр гэхээр хэлэх үг олддогүйен дотроо л чам шиг хипаап сонсохгүй л бол болоошд гэж үглийшд. үнэндээ тэдэнд би юугаа сонснуу нээх хамаагүй л баймаар. яг энэн шиг хүмүүс бие биенээ хэтэрхий гадна үзэмжээр нь дүгнэхийн жишээ нь рок гэхээр урт хар үс уранхай өмд хармаанд нь хар тамхи энтр гээл ... тэгээд тэрэндээ тааруулж бие биендээ хэлбэрийн төдий л хандана. тэр рок сонсдог гэгдэх гарууд нь ч гэсэндээ нээх ялгаагүй худлаа бөөн хэлбэр. яагаад бид хэн нэгнийг танихаасаа өмнө эхний үзэмжээрээ дүгнэх гээд байдаг байнаа. уул нь хүнийг хангалттай мэддэг гэж бодсон үедээ тэр хүнээ дүгнэмээр байдаг. би ч гэсэн нээх ялгаагүй ганц хоёр үг солиол энэ бид хоёрын яриа нийлэхгүй юм байна гээл хаядаг. би боддын хааяа бусдад таалагдах гэж биш ядаж өөртөө таалагдах гэж амьдрах юмсаан гэж. за за болий юу ч биччихэв дээ.
Бичсэн: dao
