Захидал...
Заримдаа түжигнэтэл нүдэх тооцолон бодох машааныхаа гараас тун чиг ихээр залхах юм.. ямар ч ойлгомжгүй өгүүлбэр байна уу.. яруу сайхан монгол хэлээрээ л бичих саанаатай :р .. үг өгүүлбэр холбох чдварыг маань алдуулж буй интэрнэт гээч бас юучивдээ.. үнэндээ унших цагаа байхгүй болгоод ертөнцийн түмэн янзын вээб сайт хэсэх миний л буруу.. гэхдээ энэ ч яахав.. цагаа тулвал алдаагүй бичиж уран яруу үгсээр охидын толгойг эргүүлж дөнгөх хэвээрээ л байгаа хэмээн өчүүхэн төдий найджихуй.. өчүүхэн хэмээхийн учир нь өнөөх найдлагын хэмжээ нь өдөр ирэх тусам багасаад л байгаад л.. өөр бас зүйл нь үзэг цаас нийлүүлэх үед согтуу тахиа бэхтэй шилэнд хөлөө дүрээд цагаан цаасан дээгүүр гүйгээд өнгөрсөн дайтай юм болох вий л гэж.. үгсийн яруу сан байхгүй өгүүлбэрийн найруулга нойл.. бичгийн хэлбэр муу.. Монгол хэлний багш маань хэзээ нэгэн цагт үзвэл гомдох байхдаа.. Хаа байсан хол байгаа хүнийг гомдоохгүйн тулд хажууханд байгаа нэг хүнд захиа бичих гэснээ больчиж байх гэждээ :р.. Үнэн шалтаг гээд хайвал.. өөртөө итгэх итгэл л юмдаа.. гэхдээ өнгөрсөн зүйлийн хойноос худлаа гашуудсан дүр эсгэсэн мэт болчих вий л.. үгээр илэрхийлэх боломжтой байхад юу тэр письмо.. цаана чэн юм хөгжөөд 160 тэмдэгтэд багтаагаад 130 минутын кино ярьж болж байна...